Feliz Navidad

Na de Puente (lang weekend) vloog de dag werkelijk weer voorbij. Totdat ik op de een of andere manier ineens aan onze visa dacht. Het was ons nog gezegd dat we deze na 60 dagen moesten verlengen, maarja… We zaten inmiddels op onze 64ste dag in Colombia, dus …..te laat. Kijken op internet bleek dat dit behoorlijke consequenties in de vorm van boetes tot zelfs uitzetting van het land kon betekenen. We waren dus ILLEGAAL in Colombia, dus wij stonden de volgende dag dus netjes met hangende pootjes en ons paspoortje in de hand voor de ambassade. Na in het Spaans te hebben uitgelegd wat de situatie was bleek dat de vrouw ook redelijk Engels kon. Toen hebben we onze onschuldige blik opgezet en ze streek warempel met haar hand over haar hart (dat krijgen wij alleen weer voor elkaar, onze baas kreeg boetes voor 2 dagen te laat). We kwamen er dus opmerkelijk goed vanaf, na een reguliere betaling bij de bank, al onze vingerafdrukken te hebben laten registreren in het systeem, pasfoto’s te hebben laten gemaakt en 3,5 uur later stonden we uiteindelijk met een verlengde visa in ons paspoort buiten, pfeeww. Dit heugelijke feit moest uiteraard gevierd worden en daarom besloten om ons huis om te toveren in kerstsferen. Na de vorige keer met te weinig geld met een kerstboom onder de arm te zijn afgedropen moest het deze keer toch echt gebeuren. Ons mandje vulden we met lampjes, kerstballen, nog meer lampjes, kerstslingers, kerstkralen en afrekenen. Thuis aangekomen de kerstboom opgebouwd en ik moet zeggen; Edifico Nathalia Appartemento 602 esta una casa de Navidad. Muy Lindo!

De woensdag hebben we even heerlijk de week kunnen breken in Parque 93 alwaar in el Sitio diverse bands stonden te performen, al met al een heel geslaagde avond. Het weekend besloten om in onze stad Bogota te verblijven, welke in het teken stond van etentjes en het afschuimen van nieuwe barretjes, kroegjes en discotheken. De week die volgde stond in het teken van regen, regen en nog veel meer regen. Tot nu toe hebben we echt niet mogen klagen, maar afgelopen hadden we er toch echt last van (we moesten langer in de kroeg blijven zitten totdat de regen opgehouden was….;)). Het weekend zou William maar liefst twee keer 24 worden en wel om 6 uur Nederlandse tijd en om 12 uur lokale tijd. Dit moest uiteraard dubbel gevierd worden, bezoeken van de Nederlandse delegatie stond weer op het programma waarna we met een beperkte harde kern stevig door getrokken hebben tot in de vroege uurtjes. Zeer geslaagd viel het weekend te noemen.

Nu staat er weer een weekje werken op het programma. Maar een lichtpuntje in de duistere wereld dat werken heet is dat er weer een puente (lang weekend) zit aan te komen. Daar we het wel weer tijd vinden voor een reis, zal tussen het werken door weer een bestemming gezocht worden. Amazones, Villa de leyva,…. Het gaat in ieder geval mooi worden.

Na ruim 2 maanden in het land dat bekend is van de coke, de criminaliteit en het terrorisme vonden we het ook even tijd om om terug te blikken. Vanaf onze aankomst hier is het één groot avontuur geweest, duizenden onbeschrijfelijke indrukken opgedaan, vele malen van de ene verbazing in de andere verbazing gevallen. Het hectische en gevaarlijke verkeer, de derde wereldbussen die zwarte rook de schone berglucht in blazen, de straten die vaak geel zien van de taxi’s, zwervers die her en der liggen te slapen, paard en wagens die zich begeven tussen het gewone verkeer (en zelfs soms op de snelweg), de beveiliging die op iedere hoek van de straat duidelijk aanwezig is (met mitrailleur), mensen die allerlei eten vanuit kleine stalletjes aan de weg proberen te verkopen, het aanstaren van de mensen naar ons, maar voornamelijk die onvoorstelbare gastvriendelijkheid van de bevolking.

Colombia heeft ons hart gestolen, we begeven ons in een land met een geweldige cultuur in een stad waar dag en nacht bedrijvigheid is, een cultuur van aguardiente en salsa, ik ben we zijn geïntegreerd! De ochtendwandelingen naar kantoor, het kopen van versgeperste jus d’orange aan de straat, het lunchen tussen de middag en een biertje pakken ‘s avonds in de kroeg. De weekenden zijn altijd geweldig, we hebben gefeest, gelachen, gedronken en gereisd. Colombia is niet het land van de coke, de criminaliteit of het terrorisme, het is het land van Rumba, Salsa en Aguardiente, de latino’s weten hoe er genoten moet worden.

Bogota een geweldige stad midden in het tropische Colombia, door de hoge ligging heerst er echter altijd een aangenaam leefklimaat. Aan de ene kant leeft arm en rijk dicht naast elkaar maar aan de andere kant is er een wereld van verschil. Wij mogen ons bij de gelukkigen prijzen die in de gelegenheid zijn de beter bedeelde gebieden als; Usaquen, Parque 93 en la Zona T te bezoeken, DE uitgaansgebieden van de stad. Hier kun je altijd terecht voor een heerlijk diner, drankje of een nachtje zwaar doorhalen op z’n Colombiaans.

Echter zodra je de vervuiling en skycrapers achter je laat, verlaat je Bogota. Vervolgens ben je zeer snel getuige van geweldige uitzichten en een enorm mooie natuur welke volledig bepaald wordt door de hoogte waarop je zit. Naar beneden rij je de tropen in, verder omhoog vind je een koeler klimaat echter met minder begroeiing maar alles heeft op zijn tijd z’n charme.
I LIKE
ME gusta Colombia, mucho!!

Living la vida loca…… Hastaluego,


Machiel