mucho aventuras, lastima este último
Door: Machiel (en veldman)
Blijf op de hoogte en volg Machiel
10 Maart 2009 | Nederland, Amsterdam
De week die volgde was het tussen de buien door droog. Keihard is er gewerkt om straks in Nederland zo snel mogelijk te kunnen afstuderen. Donderdags arriveerde Emiel vanuit Aruba en bracht gelukkig ook een dosis zon mee. Vrijdag konden we dan eindelijk weer eens genieten van een lang en zonovergoten weekend.
Op vrijdag bruinden we onze lichamen bij Mambo waar we vervolgens zo doorgingen voor het happy hour. Domper op de feestvreugde was dat bleek dat onze spullen waaronder een tas uit Colombia van mij, onze slippers, handdoeken en onze zeer geliefde snorkeluitrusting gestolen is. Uitbundige navraag en zelfs nog een bezoekje aan de vuilstort mochten niet baten. De emotionele schade bleek groter dan de materiële.
Zaterdags zijn we eens door Punda gaan lopen, de binnenstad van Curacao, en hebben we ’s avonds, na diverse mislukte pogingen, meesterlijk gebarbecued. Om onze duikavonturen nog 1 maal te versterken was een duiktrip naar de oostkust een bijzondere ervaring. Met 8 diehard duikers zijn we op pad gegaan en nauwelijks lagen we in het water en een verpleegsterhaai was gesignaleerd. Bestudering vanaf een afstand van nog geen 50cm doet je hart toch wel even iets sneller slaan. De riffen waren fenomenaal en onaangetast, alle kleuren van de regenboog, gigantische barracuda’s, murenen en kreeften van een halve meter waren de perfecte afsluiting qua duiken op Curaçao.
De sfeer op de boot terug was heel goed en we wisten dit te versterken met heerlijk koel bier. We hadden namelijk na het duiken op het ‘mushroom forest’ het idee van de dag, want wat is er nou lekkerder dan een ijskoud biertje na het duiken. We waren deze keer dus voorbereid en hadden een koelbox ijskoude pilsjes bij ons en ik kan me niet herinner dat er mensen weigerden;). Ook moest nog even vastgelegd worden dat,Grolsch drinker Machiel, aan de Heineken zat . De dag werd afgepilst met Polartjes bij wet & wild, er kon weer teruggeblikt worden op een mooi weekend.
Ons vertrek kwam na dit mooie weekend wel heel erg dicht bij en de laatste week was aangebroken. De puntjes werden letterlijk op de i gezet en voor we het wisten stond het weekend voor de deur. Martijn uit Aruba was op het eiland waarmee we met een groepje hogere hotelschool dames de bloemetjes hebben buiten gezet. Zondagochtend was het tijd voor ons daadwerkelijke laatste grote avontuur. We gingen diepzeevissen met zijn drieën. Jennifer , onze top Hagenees die we hier ontmoet hebben leek dit ook helemaal te gek en was dus ook van de partij. Aangekomen in de haven zag onze boot er goed uitgerust en veelbelovend uit.
We vertrokken en direct gingen er 4 lijnen het water in. Na afgesproken te hebben wie bij een aanbeet als eerste tot actie zou overgaan werd besloten dat ik dit zou gaan doen. Na een klein uurtje in spanning afwachten was het ineens raak. Twee hengels kregen zware aanbeten. Ik pakte de ene hengel en Wiliam ging voor de ander, alleen de vis van William was helaas snel gelost. Die van mij bleef (uiteraard :P) aan de lijn en het bleek een heftig gevecht te worden. Na een tijdje trollen kregen we het beest in beeld. Een Wahoo van een kilootje of 7 was het resultaat. Na deze aan boord te hebben gekregen (en neergeknuppeld )te hebben ging het avontuur verder. Een enorm mooie dag!
Na ons visavontuur hebben we de Wahoo gefileerd (ingewanden er uit) en hebben we een helft á drie kilo meegenomen welke ik heerlijk bereid heb (met wat uitjes meegebakken) waarna we de vis vol trots hebben opgegeten.
Maandagochtend was het dus tijd voor vertrek en door onze verplaatsing en omboekingen naar Curaçao moesten we een heuse wereldreis maken. Miami, New York, Parijs en uiteindelijk Amsterdam moesten worden aangedaan. Op de vlucht van Curaçao naar Miami zat William naast een of ander ‘Char’ type die ervan overtuigd was dat hij de sleutel was naar oplossingen die ze zocht (ahum). De vlucht van Miami naar New York daarentegen is zoals een vlucht hoort te zijn. Nietsvermoedend zoeken we onze stoelen 10J en 10H op en wat blijkt….. Business Class. We hebben daar als prinsen gelegen en genoten van alle service aan boord.
Onze vlucht naar Amsterdam vanuit New York bleek echter vertraging te hebben. Het vliegtuig had problemen waardoor deze uit service was gehaald. Ook deze vlucht was minder ruim, maar na een aantal whisky’s konden we ook hier de slaap vatten. Enigszins laat aangekomen in Parijs hebben we flink lopen rennen naar onze terminal om de vlucht naar Amsterdam te halen. Maar helaas, we mochten niet meer door want we waren simpelweg te laat. Na een 20 minuten weer teruggelopen te hebben naar de office van American Airlines hadden we een nieuwe vlucht geregeld en met 1,5 uur vertraging stonden we dan uiteindelijk toch op Schiphol waar pa & ma mij stonden op te wachten en de hele familie Veldman. Helemaal super! En waar we al bang voor waren, we kwamen er ook achter dat het hier dus echt gewoon koud is, maar zal langzaam wel weer gaan wennen.
Uiteindelijk thuis gekomen stonden daar grootse spandoeken door Jennifer en Jordy opgehangen met vele ballonnen met daarop de tekst “no mas aquardiente y mucheres calientes, Entoces nu is er Marietje grolsch”. (niet meer aquardiente en hete vrouwen, dus nu is er Marietje grolsch) Mijn dank was groots!
Ik wil iedereen bedanken die mij heeft gevolgd op welke wijze dan ook. Muchos gracias!!
San Miguel
Op vrijdag bruinden we onze lichamen bij Mambo waar we vervolgens zo doorgingen voor het happy hour. Domper op de feestvreugde was dat bleek dat onze spullen waaronder een tas uit Colombia van mij, onze slippers, handdoeken en onze zeer geliefde snorkeluitrusting gestolen is. Uitbundige navraag en zelfs nog een bezoekje aan de vuilstort mochten niet baten. De emotionele schade bleek groter dan de materiële.
Zaterdags zijn we eens door Punda gaan lopen, de binnenstad van Curacao, en hebben we ’s avonds, na diverse mislukte pogingen, meesterlijk gebarbecued. Om onze duikavonturen nog 1 maal te versterken was een duiktrip naar de oostkust een bijzondere ervaring. Met 8 diehard duikers zijn we op pad gegaan en nauwelijks lagen we in het water en een verpleegsterhaai was gesignaleerd. Bestudering vanaf een afstand van nog geen 50cm doet je hart toch wel even iets sneller slaan. De riffen waren fenomenaal en onaangetast, alle kleuren van de regenboog, gigantische barracuda’s, murenen en kreeften van een halve meter waren de perfecte afsluiting qua duiken op Curaçao.
De sfeer op de boot terug was heel goed en we wisten dit te versterken met heerlijk koel bier. We hadden namelijk na het duiken op het ‘mushroom forest’ het idee van de dag, want wat is er nou lekkerder dan een ijskoud biertje na het duiken. We waren deze keer dus voorbereid en hadden een koelbox ijskoude pilsjes bij ons en ik kan me niet herinner dat er mensen weigerden;). Ook moest nog even vastgelegd worden dat,Grolsch drinker Machiel, aan de Heineken zat . De dag werd afgepilst met Polartjes bij wet & wild, er kon weer teruggeblikt worden op een mooi weekend.
Ons vertrek kwam na dit mooie weekend wel heel erg dicht bij en de laatste week was aangebroken. De puntjes werden letterlijk op de i gezet en voor we het wisten stond het weekend voor de deur. Martijn uit Aruba was op het eiland waarmee we met een groepje hogere hotelschool dames de bloemetjes hebben buiten gezet. Zondagochtend was het tijd voor ons daadwerkelijke laatste grote avontuur. We gingen diepzeevissen met zijn drieën. Jennifer , onze top Hagenees die we hier ontmoet hebben leek dit ook helemaal te gek en was dus ook van de partij. Aangekomen in de haven zag onze boot er goed uitgerust en veelbelovend uit.
We vertrokken en direct gingen er 4 lijnen het water in. Na afgesproken te hebben wie bij een aanbeet als eerste tot actie zou overgaan werd besloten dat ik dit zou gaan doen. Na een klein uurtje in spanning afwachten was het ineens raak. Twee hengels kregen zware aanbeten. Ik pakte de ene hengel en Wiliam ging voor de ander, alleen de vis van William was helaas snel gelost. Die van mij bleef (uiteraard :P) aan de lijn en het bleek een heftig gevecht te worden. Na een tijdje trollen kregen we het beest in beeld. Een Wahoo van een kilootje of 7 was het resultaat. Na deze aan boord te hebben gekregen (en neergeknuppeld )te hebben ging het avontuur verder. Een enorm mooie dag!
Na ons visavontuur hebben we de Wahoo gefileerd (ingewanden er uit) en hebben we een helft á drie kilo meegenomen welke ik heerlijk bereid heb (met wat uitjes meegebakken) waarna we de vis vol trots hebben opgegeten.
Maandagochtend was het dus tijd voor vertrek en door onze verplaatsing en omboekingen naar Curaçao moesten we een heuse wereldreis maken. Miami, New York, Parijs en uiteindelijk Amsterdam moesten worden aangedaan. Op de vlucht van Curaçao naar Miami zat William naast een of ander ‘Char’ type die ervan overtuigd was dat hij de sleutel was naar oplossingen die ze zocht (ahum). De vlucht van Miami naar New York daarentegen is zoals een vlucht hoort te zijn. Nietsvermoedend zoeken we onze stoelen 10J en 10H op en wat blijkt….. Business Class. We hebben daar als prinsen gelegen en genoten van alle service aan boord.
Onze vlucht naar Amsterdam vanuit New York bleek echter vertraging te hebben. Het vliegtuig had problemen waardoor deze uit service was gehaald. Ook deze vlucht was minder ruim, maar na een aantal whisky’s konden we ook hier de slaap vatten. Enigszins laat aangekomen in Parijs hebben we flink lopen rennen naar onze terminal om de vlucht naar Amsterdam te halen. Maar helaas, we mochten niet meer door want we waren simpelweg te laat. Na een 20 minuten weer teruggelopen te hebben naar de office van American Airlines hadden we een nieuwe vlucht geregeld en met 1,5 uur vertraging stonden we dan uiteindelijk toch op Schiphol waar pa & ma mij stonden op te wachten en de hele familie Veldman. Helemaal super! En waar we al bang voor waren, we kwamen er ook achter dat het hier dus echt gewoon koud is, maar zal langzaam wel weer gaan wennen.
Uiteindelijk thuis gekomen stonden daar grootse spandoeken door Jennifer en Jordy opgehangen met vele ballonnen met daarop de tekst “no mas aquardiente y mucheres calientes, Entoces nu is er Marietje grolsch”. (niet meer aquardiente en hete vrouwen, dus nu is er Marietje grolsch) Mijn dank was groots!
Ik wil iedereen bedanken die mij heeft gevolgd op welke wijze dan ook. Muchos gracias!!
San Miguel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
