Wat een klote leven..... :P

Buenos noches mi amigos
Inmiddels 2 dagen gesetteld in Bogota, lekker aan de pils en aan een lokaal drankje typen william en ik dit bericht (en dat zonder F16’s, pantservoertuigen, etc ;-). We lopen nog een stuk achter qua verhaal, namelijk een dikke week Aruba dus deze volgt nu :)
Inmiddels hebben we onze Advance Padi in de pocket. Tijdens de diepteduik nog een supergrote pijlstaartrog gezien met een doorsnee van 1.50 meter. Als laatste duik hebben we gekozen voor een nachtduik. Dit betekende rond zonsondergang met de auto op pad naar een voor de kust gelegen rif. Eenmaal de auto uit wisten we niet hoe snel we met onze uitrusting op de rug het water in moesten komen, want complete muggenfamilies stonden met van die koffertjes met angeltjes ons op te wachten . Gevolg, ik zat te klagen met 20 muggenbulten, william met en dubbele en bij Emile zijn we de tel kwijtgeraakt bij 60!!! De nachtduik was dan wel echt super, waar de vissen grotendeels ontbraken waren we wel ooggetuigen van supermooie rifformaties, kreeften die aan het jagen waren en megakrabben die hun maaltijd oppeuzelden.
Op Aruba zijn we verder nog diverse feestjes afgeweest, Full moonparty’s, helemaal naar de kk (koen ;)) parties…. Wat uiteraard ’s morgens weer goed merkbaar was. Verder vaak heerlijk uit eten geweest en op kosten van Hotel Riu een middagje heerlijk mojito’s gedronken. We hadden namelijk een all inclusive bandje gevonden en wie zijn wij om daar geen gebruik van te maken. Probleem…. Het was een verlept kapot bandje (maar wel een echte) die kapot was. Probleem???? UITDAGING dacht ik zo. We hebben dubbelzijdig plakband gekocht en aan de binnenzijde van het bandje geplakt en zo omgedaan bij mij (jaja, ik was de klos). Nou toen naar mega resort Riu, pff, ik vond het wel ff spannend, maar nadat ik mijn lieve ogen aan een barjuffie had laten zien + half met een handdoek bedekt bandje aan het bestellen was vond ik het super om te doen. Later was ik al met het barpersoneel aan het ouwehoeren en toen ik genoeg moed had ingedronken (lees moijito’s) liep ik zelfs naar de hotelmanager om te vragen waar ik nog kon bestellen :P. Toen werd het me netjes gebracht en ondertussen zette ik nog paar oude paartjes op de foto terwijl ik aan het wachten was (Oh you look so cute…, can you make a picture...) Heerlijk op de kosten van de Riu (A)
Verder hebben we de laatste dag onze Mitsubishi galant gewassen want die zag er natuurlijk niet uit en zijn we uit eten geweest met Jordy en Jennifer. Jordy bestelde daar een biertje dus emile, wiliam en ik staken ook de hand op natuurlijk. Had hij geen 0,3 liter besteld maar 0,3 gallon, oftewel, zaten we daar chique te eten met 4 grote liter pullen haha, geen gezicht!
Maandagochtend was het dan tijd om het ‘One Happy Island’ Aruba te verlaten en heeft Emilios ons afgezet bij het vliegveld. Echter bij het inchecken bleek dat onze vlucht van Curaçao (waar wij zouden overstappen) naar Bogota geannuleerd was. Na een kleine discussie met de mensen van DAE(dead air express:P) hebben we kunnen regelen dat we een hotel kregen aangeboden met alles erop en eraan in Curaçao (lunch, diner, ontbijt, taxi). Anderhalf uur later stonden we dus in ons hotel op Curaçao, waar we eerst ff lekker een paar pilsje hebben gedronken en later ons door een taxichauffeur (Leo) voor 20 dollar hebben laten oplichten en naar Bon Bini Beach hebben laten brengen. Supermooi strand tegen een groene achtergrond en kristalhelder water, wat een leven (A)
Toen we net een paar minuten daar triomfantelijk lagen zagen we in onze ooghoek een klein duikschooltje. Wij dus direct even informeren of er hier voor de kust iets te zien viel, en ja hoor, een supermooie rifformatie zou er moeten liggen op 100 meter van de kust. Voor minder dan 50 euro met z’n tweeën uitrusting gehuurd en voor het eerst echt zonder begeleiding gedoken. Van 5 meter diepte tot eindeloos onzichtbaar liep inderdaad een megagroot rif, superveel vissen in alle soorten en maten en andere onverklaarbare wezens gezien. Wij zijn tot 30 meter gegaan om nog genoeg duidtijd over te houden.
Na 45 minuten onder te zijn geweest moesten we helaas opstijgen gezien onze luchtvoorraad. Half 6 werden we weer opgehaald door Leo waar we inmiddels een goede deal mee hadden gemaakt. Leo kun je zien als een echte rasta neger, veel praatjes en een goed kleurtje :P. Hij zou onze chauffeur zijn voor de rest van de dag. Op kosten van DAE lekker gedineerd in het Hotel, waar vervolgens het nichtje van Leo (met vriend) ons kwam ophalen om ons naar de stad te brengen. Toen we instapte gingen we bijna op het kind van de beste ouders zitten, want het was donker en zo’n klein mormel hadden we niet verwacht…Na verschillende kroegjes afgegaan te zijn, besloten we laat in de avond om naar ons hotel te gaan. Alleen Leo was er niet op dat moment…. Toen na 2 minuten gewacht te hebben vond William het een goed idee om maar een andere taxi te pakken. Ik was meer voor nog even te wachten, maargoed, we hebben dus een andere taxi gepakt. Toen lagen we net een half uurtje te slapen of de telefoon ging, Leo voor het hotel want die wilde nog geld hebben. In onze ogen niet terecht aangezien hij ons heeft laten staan, maar Leo maakte zoveel bombarie dat de beveiliging van het hotel ons kwam versterken en Leo uiteindelijk toch nog maar 10 dollar heeft gekregen voor de bewezen diensten. Dit was nog best heftig want hij zat ons echt te bedreigen (en ja, je weet niet wat die man bij zich heeft en hoe gek die is)! Later werd ons aanbevolen door de receptie om nog 5 dollar te geven. Hier waren we het absoluut niet mee eens, maar voor onze nachtrust toch gedaan….wat een dag:).
De volgende ochtend richting vliegveld en wederom stond onze vlucht naar Bogota niet op de borden. Wij informeren bij de balie, de vlucht zou wel gaan het gebeurde wel vaker was het antwoord…. In het vliegtuig een praatje gemaakt met de crew en afgesproken dat we tijdens de vlucht even in de cockpit mochten kijken, altijd leuk!! We dachten dat dit niet meer doorging gezien het feit dat we bijna de hele weg last hadden van turbulentie, niet zomaar turbulentie nee, nee, nee, heel erg zware turbulentie. We moesten onze riempjes (waar ik nooit wat op uit doe normaal) strak aantrekken anders zaten we met ons hoofd tegen de bovenkant van het vliegtuig. Uiteindelijk werd ik eerst gehaald voor een blik, leuk om te zien! Weer in Bogota werden we weer naar ons oude vertrouwde hotel gebracht (ons appartement staat nog zonder meubels op ons te wachten, maar maandag zou het moeten gebeuren) en stonden we aan de vooravond van ons daadwerkelijke afstudeeronderzoek, die we uiteraard weer hebben ingeluid met een heerlijk etentje in de upper-town class (ja zo voelen wij ons gewoon :P) gevolgd door heerlijke biertjes :).
Op het moment zijn we druk bezig met het inlezen van de overnames Brazilië en Bogota, in een erg mooi kantoor, uiteraard ook weer in het beste deel van de stad :)
Wat hebben we het toch zwaar..."een klote leven" ;)
laten jullie ook even weten hoe het daar gaat, uitgaan, school, werk, liefdes :P

Hastalavista,
Machiel & Will