Sao Paulo, Floripa, Iguazu, Buenos Airesss

10-01

Jaja, daar zijn we weer. Part 2 of the fellowship of ... ;-)! Waar waren gebleven, bij onze rit naar Sao Paulo!
Uiteraard zonder al te veel slaap de bus kunnen pakken naar Sao Paulo. Ik was ontzettend blij dat ik 4 uur later wakker werd in dus bus, zonder onderbreking geslapen “niceee, weer 4 uur minder reistijd”… …of toch niet… Shit! Bus staat al 4 uur lang in de file… geen wonder dat ik zo lekker sliep! Ontzettende vertraging opgelopen dus. Ondertussen moest ik nog met een vriend (Raphael) die ik in Paraty had ontmoet contacten, om te regelen hoe laat we daar zouden kunnen aankomen om bij hem te slapen, echter moest ik het telkens uitstellen door de vertraging.

(Raphael, 28 jaar en een onwijs mooie dude die al 8 jaar lang de hele wereld over reist/werkt. Op zijn schouders heeft hij grote vleugels getatoeëerd die zijn vrijheid symboliseren. Vandaar ook de bijnaam “Raphel the angel”.

Door de enorme vertraging kwamen we pas rond 2 uur in de nacht aan in Sao Paulo ipv rond 8. Taxi gepakt waarna we daarna door Raphael zijn opgehaald met de auto waar Arjan nog even een heerlijke Engelse zin uit z’n mond toverde (this road, it’s like a hellingproof”… de vermoeidheid was duidelijk toegeslagen haha, slapen!


11-01 zaterdag Sao Paulo
Na een heerlijk nachtje goed geslapen te hebben, even een lekker ontbijtje gescoord bij Raphael en de stad doorgewandeld samen met ‘de bende van elende’ and our Angel. Aangezien Raphael in Sao Paulo woonde dachten wij heerlijk van een local alle info te krijgen en liepen keurig achter hem aan. Echter bleek onze engel ook wat te lang weg geweest te zijn en liepen we vaak stijl de verkeerde kant op van waar we naar toe wilden. Daardoor kwamen we juist wel weer op top plekken terecht en hebben we enorm veel gelachen. Heerlijk, van het ene fruittentje, naar het andere arepa eet tentje (soort van gefrituurde deeg gevuld met kaas/vlees/kip) naar een terrasje met draft-biertjes etc. Verder zijn we door parkjes gewandeld dat er gewoon echt te mooi uitziet én door downtown (waar heel heel veel skyscrapers staan, maar verder niet heel bijzonders)
’s Avonds terug naar het huis van Raphael waar een bedrijf naast hem (van vuurblussers….. ik herhaal, van “vuur-blussers” in brand stond. Daardoor was de elektriciteit uitgevallen in de hele straat waardoor we even weer zagen hoe afhankelijk wij zijn van stroom tegenwoordig.
Telefoons konden niet worden opgeladen, geen licht om je spullen te zoeken (en dat is best lastig als je met 3 man je backpack moet pakken en niets mag vergeten (en daarnaast Machiel heet die met daglicht nog de helft vergeet ;-)). Internet functioneerde niet, zodat wij geen bus tickets konden boeken. 3G was uitgevallen in de wijk, zodat onze engel ons ook niet over het Braziliaanse netwerk uit “de brand” kon helpen.
Uiteindelijk buiten op straat even een pizza gegeten (waar nog wel een beetje schemerlicht was), konden de mannen zich even scheren met een zaklamp (wat je ook wel kon zien na de tijd ;)) en konden we de spullen inpakken met de laatste 15% iphonebatterij op flashlight. Raphael vond uiteindelijk nog in een hoekje van het huis een plekje waar hij genoeg telefoonnetwerk had om 3 bus plekken te boeken, hoewel ook dit tot 3x toe fout ging… Wet van Murphy??

Finalemente de auto ingestapt om even het nachtleven van Sao Paulo te zien. Man wat een immense stad! 16 miljoen inwoners… meer als heel Nederland en dat merk je dan ook wel. Even naar een club en we waren al 3 kwartier aan het rijden, van Adam naar Utrecht in dezelfde stad! Na het stappen om 4 uur de metro gepakt om direct door te gaan naar Florianopelis, 20 uur met de bus hier vandaan. Arjan was er gelukkig in geslaagd om wakker te blijven in de metro, zodat we netjes op tijd aan kwamen bij het busstation.
Echter bleek bij navragen dat er geen bustickets op mijn naam stonden… toch iets verkeerd gegaan bij het boeken met de telefoon van Raphael vanacht… “nee he, we moeten hier toch niet een nacht op dit station wachten…!” - mindset instellen ook al zijn we moe – wij hebben 3 plekken om half 7!! Na een smeekbede van mij in het Spaans was de vrouw in het loket uiteindelijk om (vanwege mijn smeekbede of omdat ze van mijn gezeur af wou ;-)) en kon ze voor ons nog 3 plekken vrij maken. Feeew! Op naar Floriopaaa!

12-7 zo/ma
Rond 22 uur aangekomen in Florianopolis en ingechecked in ons hostel. De volgende dag scooters gehuurd voor 5 dagen! 215 km gereden de eerste dag, heerlijk wat een vrijheid, fantastisch! Scheurend door de heuvels, tussen het verkeer, de stranden, de bossen… Echter kwam er om 6 uur een aardige tropische storm op ons af en we waren helemaal naar het noorden gereden…, minstens een uur rijden op de scooter terug (jaja, je voelt hem al aankomen….als je in één x goed rijdt tenminste….) . En ja hoor, we hadden het nog niets gezegd of enorme druppels werden naar beneden gekatapulteerd, die met een klein vaartje op de scooter als naalden dwars door je huid schoten. Dit was echt even 2 uurtjes afzien met opperste concentratie. Arthur nog kwijt geraakt onderweg, vervolgens Arjan en ik elkaar ook…. uiteindelijk allemaal weer save bij het hostel aangekomen. Toen we elkaar weer zagen waren we helemaal doorweekt, rimpels in de handen. Aangezien warme chocolade melk niet voorhanden was, hebben we maar snel een biertje gedronken op de veilige terugkomst.

14-7 Di
Vandaag heerlijk opgestaan en een goed ontbijtje met heerlijke verse mango, watermeloen , tosti’s en koffie gegeten. Ook een fantastisch mooi uitzicht had ons hostel ook, dus heerlijk wakker worden. Ook besloten om in dit hostel langer te blijven omdat je anders telkens je backpack moet pakken wat absoluut niet relaxed is. Daarbij hadden Arjan en ik bij een ander populair hostel “Tucana hostel” gefixed dat we daar mochten mee eten en mee doen met hun activiteiten. Super handig, want nu konden we relaxen in ons hostel en als we wat wilden doen naar het andere! Best of both worlds!
Daarna weer lekker op de scooters gestapt en overal langs gecruised. Zo ook een sand-board plaats die we natuurlijk even moesten uitproberen. Was onwijs leuk om te doen, alleen heeft een lift op wintersport en koude sneeuw toch wel zo’n voordelen tov deze hitte in een woestijn ;). Uiteindelijk hilarische foto’s gemaakt met onze zwembroekjes aan en helm op de kop (zie pictures). Daarna zijn we nog naar het noorden gereden naar de duurdere stranden, waar we onwijs mooie strandclubs hebben gelegen met relaxe house beats….en toen…. Damn het regent hier elke avond schijnbaar…. En daar kwamen de naalden weer van boven… snel terug! Dit keer wel beter georganiseerd! Netjes achteromkijkend waar de rest is met afslaan, het gaat allemaal lekker lekker lekker, na dit bochtje een t-splitsing…. Het gaat nog steeds lekker lekker lekker, veel verkeer, een of andere malloot op een scooter aan de rechter kant…. “Shit!! nee he, dat is Arthur….” En daar gingen we weer…

15-7 wo/do
Vandaag lekker gesurft op onwijs grote surfboards (je moet het ergens op leren) op het stand Praya Joaquina. Fantastisch om t doen zeg. Heerlijk zout happen, tegen de golven in rennen als een echte Mitch Becannon en de paar seconden dat je het board staat je de Possaidon van de zee voelen – love it! ’s Avonds Arthur weggebracht, die zijn reis richting de machtigste watervallen vd wereld voortzette.
De volgende dag uiteraard ook proberen te surfen met les. Echter was het hier 3x zo duur, zodat Arjan en ik maar hebben besloten om gezellig met wat locals biertjes te gaan drinken op het strand, iets waar we geen les meer voor nodig hadden. Als een welgetrouwd stel, helemaal op elkaar ingespeeld vlogen we de supermarkt in, kochten we ijs en biertjes, Arrepa’s en wat water en vulden de koelbox. Muziekje erop en ….. relaxen.
’S Avonds naar een onwijs leuk feest gegaan (Terazza - Pacha) met een hele grote groep van het andere Tucana Hostel. Onwijs leuk, heerlijke deephouse music die we al even te lang niet gehoord hadden.

17-7 vrijdag
Om de vorige dag goed te maken wilden we vroeg op staan om te gaan surfen, echter was de avond ook aardig gezellig en bracht de shuttlebus ons pas rond 6 uur thuis. Iets later als gepland (lag niet aan mij ;)) de hele middag op een dit keer kleiner board geoefend. Echt wat kicken! Ik was op de een of andere manier nog in staat om een board dwars door midden te breken toen ik na een golf er vanaf viel (ik hou het er maar op dat dat door mijn onwijs mooie salto kwam ;-)). Uiteindelijk mooi samen met Arjan tegelijk op de boards gesurft, geweldig.

’S avonds de heerlijkste sushi ever gegeten met Arjan. En onder het genot hiervan en een goede koude Heineken even flink wat ideeën die we in de afgelopen weken hebben bedacht wat verder uitgewerkt – heerlijk wat een energie – business partners for live!
Ook hebben we even uitgeteld wat we aan slaap hebben gehad de afgelopen twee weken… 68 uren tekort als je van 8 uur per dag uit gaat… oefff!!

19-8 zaterdag
Vandaag is de dag waarvoor we zijn gebleven in Floriopa – de poolparty P12. Wat een FANTASTISCHE ervaring was dit zeg. Met een groep van 20 man in de bus, heen en weer slingerend met de wodkafles onder je armen en het ijs tussen je benen de glazen proberen in te schenken voor de hele bus. Eenmaal daar aangekomen een groot feest, this is how a poolparty should look like! Top muziek, het lekkerste weer, een top club, iedereen het water in springend. Je biertje aan de bar in het water bestellen… I doesn’t get any better then this! wat een afsluiter!!

 
20/21-1 zo/ma
Vandaag om 14.30 de taxi gepakt naar de busterminal. Helemaal voorbereid dit x, fysieke tickets in de hand en gaan (we leren het wel ;)). Een busritje van 16 uur tot 8 uur voor de boeg (16 uur) naar de Cataratas de Iguazu. Een prima ritje om eindelijk eens mijn verhaal uit te typen wat ik dan ook nu doe (23.03 uur)

21-1 Ma/Di

Aangekomen in Iguazu rond 8 uur in de ochtend bij hostel “Bambu Inn”. We wilden inchecken, maar we vonden het nog niet echt een top hostel, terwijl het wel door meerderen werd aanbevolen. Bleken er 3 Bambu inn hostels te zijn haha.. hebben wij weer… Taxi weer in en uiteindelijk bij een hele mooi locatie aangekomen. Daar maar een ontbijtje genomen die wat zwaar op de maag viel (bruine bonen, worsten en scrambled eggs vroeg in de ochtend na een busrit van 20 uur… you can imagine:) .

En toen moesten we nog wat anders regelen.. Arjan had een klein wondje dat steeds groter werd waar we ons zorgen over maakten. Na 2 ziekenhuisbezoeken en een halve dag later was het resultaat daar. Iets wat de Braziliaanse bevolking 1 op de miljoen x krijgt, krijgen de tukkers wel weer voor elkaar in 2 weken Brazilië. Een spiderbite!! Een of andere spin had eitjes gelegd in een klein wondje in de voet van Arjan en dat werd nu steeds groter! Are you kidding me!
Gelukkig was het met een dikke spuit in Arjans “derriere” en een uurtje infuus oké… naja, ook nog wat pillen voor 5 dagen zonder alcohol… Oeffff dat wordt ontnuchteren…
In de middag door het verlies van tijd voor de kortere toer gekozen vd watervallen, de Braziliaanse kant. Samen met een Portugees en een Americaan zijn we die gaan bekijken. Hier hebben we de kracht van de natuur al even mogen aanschouwen, waauuw wat een panorama view heb je hier op de machtigste watervallen van de wereld zeg! Wat een gedonder, wat een energie! Even lekker de toerist uithangen en mooie kiekjes gemaakt ;). Echter de dag erop zagen we de Iguazu Falls pas echt!
Aan de Argentijnse kant hebben we bijna 8 uur ons kostelijk vermaakt. Je kon de watervallen van allerlei punten bekijken, tot een halve meter er naast staan en zelfs met een enorme speedboot een douche nemen. Arjan en ik uiteraard de voorstel plekken bemachtigen om dit wonder te aanschouwen. Waaauw wat een kracht! Er valt gewoon 20.000 m3 water per seconde hier naar beneden en het gekste is… als je daar romantisch op de rivier aan het peddelen bent met je toekomstige vriendin dan heb je niet eens in de gaten wat er een paar honderd meter verderop naar beneden klettert, marryvilla! Dios Mio… al het water komt bij elkaar in een gat en dat heet dus “the devils troat”. Geen woorden voor welke kracht van de natuur je hier kan aanschouwen.

22/23-1 Wo/do

Na het enorme natuurwonder wilde ik ook nog even graag het by-men-made wonder bekijken, de Itaipu Dam. Om 7 uur stonden we alweer naast ons bed om even via een strakke planning om dit mensgemaakte wonder te bekijken en half 12 de bus te pakken richting Argentinië. 600.000 m3 p/s valt hier naar beneden – 75% van Brazilië á 100 mio inwoners en 100% van Paraguay á 10 mio inwoners wordt hierdoor van stroom voorzien, Inmens!. Er zijn 20 turbines welke worden gevoed door enorme buizen van 10 meter doorsnede.
 
Door elk van deze buizen komt al de helft van de natuurlijke Iguazu aan water doorheen! Voor de ecologie zijn complete kunstmatige watervallen gemaakt van kilometers lang, zodat de vissen nog wel hun tocht omhoog kunnen zwemmen. Half 11 waren we klaar met de toer, taxi richting hostel, 11.15 daar en check, 11.30 stonden we klaar hoor. Daar kunnen de latino’s en latina’s nog wat van leren (ik meestal ook overigens ;))

23/24-1 Do/vrij
18 uur gebust, lekker geslapen in semi cama bussen en toen kwamen we alweer aan in Buenos Aires. Ook apart om mee te maken hoe je bagage wordt gechecked bij de douane met de bussen. Alles moet uit de bus, door poortjes en scanners en dan mag je weer verder. Uiteraard wilde ik even kijken of het systeem waterdicht was en heb even een tas laten liggen in de bus, die onopgemerkt bleef. Beetje halve controle dus ;) Eenmaal in BA (Buenos Aires) kon ik mijn connectie helaas niet bereiken, dus hebben we even een hostel geboekt. Uiteraard was alles alweer vol, maar dat kunstje kunnen we tegenwoordig. Mindset on en ja hoor, ze konden nog wat voor ons fixen! Mill-house, een vd populairste hostels hiein BA. Toch vonden we het engelse-gehalte hier wat te hoog en hebben besloten een dik hotel te pakken voor de dag erna. Dit omdat we mooi wat geld hadden verdiend met een mooie wisseltruuc. Eerst hebben we ons geld nl nog even vermenigvuldigd met 140-160%, onze euro’s wisselen via een slim truucje.
Lees: voor een euro krijg je 1,35 dollar. Voor een dollar krijg je op de blackmarkt hier 12 pesos. 1,35x 12 = 16 pesos. Officieel krijg je voor 1 euro 10 pesos!! 60% is dus mogelijk! Wij kregen 40% omdat wij het via een overboeking deden ipv cash geld, BAM. Daarna een dagje lekker gefietst door BA en zijn we in dit hotel even helemaal bijgekomen en hebben we 15 uur geslapen in een te heerlijk bed waar je bijna in weg smolt.

25-1 Zat
Zaterdag stonden we voor een dilemma. Een onwijs mooi feestje 5 uur van de stad rijden (Beach festival in Mar del Plata ) of zelf in de stad uit… (“ja afstanden afleggen kunnen ze hier wel”). Toch de keuze gemaakt om de stad zelf verder te onderzoeken en zijn we lekker gaan fietsen, in de parken gelegen en biertjes gedronken. Onderweg nog een Nederlandse meid uit Den Haag tegengekomen die ons een goede tip gaf om naar Buenos Aires Open Air te gaan. Dit bleek uiteindelijk ook te gek met de Argentijnen en backpackers. Uiteraard wilden Arjan en ik na deze avond nog door en gingen we naar een te gekke club, Crobar. Arjan haalt nog een geweldige truuc uit door de naam die op de gastenlijst staat op te noemen, waardoor we gratis naar binnen konden. Ik lag echt in een deuk, want stel je voor dat Arjan voor je staat en dan de naam zegt “Juan Cristobar Meza” hahaha. Wij daar een lekker biertje doen, valt het mij op dat er wel echt veel kerels staan hier… Blijkt er een gay-feest te zijn op deze avond haha, hebben wij weer! Na een half uur werden wij iets teveel aangekeken en hebben snel een taxi gepakt, naar twee andere feesten, maar daar werden we geweigerd met onze korte broeken – sometimes you just have to call it a night.

26-1 Zo
Zondag zijn we naar de markt gegaan in San Telmo. Heel gaaf om te zien, zoveel kraampjes, zoveel lekkere dingen die je kan kopen, zo gezellig en druk. Helaas was het ook zo druk dat zakkerrollers mijn tas hebben kunnen stelen, toen ik deze heel even op de grond zette. Ik was nog wel zo goed in Rio, hier even off guard en bam, de zak. Toen dus naar het politiebureau, maar dit ging zo langzaam dat we de dag erop maar terug zouden komen. ’s Avonds samen met Arjan e even wat cocktails gedronken, nacho’s gegeten en gestapt in Kikia club.

25-1 ma
Nou vandaag naar het politiebureau gegaan. Meaaaannn…. Wat een efficiëntie zeg… als je dit zo ziet, bij het politiebureau, bij de supermarkten, bij de fastfoodrestaurants (ik herhaal “fast-food- restaurants”…. Alles gaat hier zoooo langzaam. Ik denk dat heel latijns america door een land kan worden bestuurd.. Er stonden echt wel 12 man op 10m2. De een kopieerde, de ander schreef ik het grote boek de mensen in het uit. 5 keken tv, 4 stonden te ijsberen/Epibreren… en één iemand werd NIET geholpen… Entonces.. na 3 uur te hebben gewacht en mijn aangifte te hebben gedaan kon ik eindelijk weer met Arjan genieten van Bunos Aires. We zijn met de bus naar het Boca stadion gegaan, omdat op de fiets te gevaarlijk was. We waren al bestolen, dus dit keer een advies ook maar een keer netjes opgevolgd. Hier lekker biertjes gedronken op het terras en genoten van de tangodansen (dat zich 2 meter voor ons afspeelde) tussen de gekleurde huisjes die je in een soort van Cubaanse sferen brachten. Ik heb ook nog even een paar pasjes gezet (see the pictureee) ;). Na die tijd zijn we lekker weer op het fietsje wezen crossen, hebben we in de parken gelegen en de bomen bewonderd… wat zijn die hier prachtig zeg, niet op de foto te krijgen zo mooi (Koen, jij snapt wat ik bedoel ;-)).
’s Avonds zijn we nog naar een live muziek show gegaan onder het genot van een lekker rood wijntje, in stijl, als afsluiter vd vakantie van Arjan.

26-1 Di

Want die afsluiter was vandaag. Al met al met het uitchecken, passen blokkeren, emergency cash regelen van de ING, tancodes opsturen, nieuwe simkaart aanvragen, etc etc… vloog deze dag voorbij. Er komt toch heel wat bij kijken bij het verliezen van je telefoon en je kaarten moet ik zeggen zeg! Nog een 400 grams steak gegeten (dat op dat moment een vd lekkerste ooit was) en nog een Nederlandse man ontmoet daar die gave verhalen vertelde over Colombia, waar ik natuurlijk mooi over mee kon praten. Zijn tip, gauw weer die kant op.., misschien toch maar even langs??
Daarna Arjan op de bus gezet richting Rio, en ik weer in mn up verder. 3 months to go, hahaha, lachend op mn fietsje fiets ik over een vd drukste wegen dwars door BA, waauw!


29/30-1 Wo/Do

Ik wilde graag nog even 1 dag blijven in het hostel waar ik verbleef echter waren de kamers allemaal volgeboekt… Oké, the pool has dried out … time to leave and see where I have to go. Ik kreeg van de receptie sw tip om even een blokje verderop te kijken… Dus ik met mijn backpackje op even het hoekje om... Gueme y Oro Hostel…
Blijkt dit toch een fantastisch hostel te zijn, te gekken mensen. 2 broers die het gaaf vonden om met z’n 2en dit op te zetten. 4 etages, waarvan ze boven een heel dakterras hadden gemaakt me tapbier en een bbq waar elke man in Nederland alleen maar van kan dromen. Daarnaast hadden ze de kelder niet omgetoverd tot kamers met bedden, maar in een club voor zo’n 250 man. Deze kerels snappen dat het om de sfeer gaat die je maakt in een hostel en niet om het creëren van slaapplekken. Wat een top sfeer hier en vanavond gingen ze bbq’en , precies waar ik zit in had.
Deze avond heeft echt alles overtroffen wat ik tot nu toe van vlees wist. Onze bbq is hier er echt niets bij. Grote hompen rundlvlees lagen 3 uur lang te smeulen op de bbq, zorgvuldig omgedraaid, gezout en gepeperd. Het vlees smolt weg in mn mond en werd nageblust met een heerlijk tap biertje. Perfect. Ondertussen wat lekkere deephouse muziek erop gezet en het sfeertje was compleet, Zo mooi dat ik hier dan weer terecht kom.. We gaan zien wat ik hier allemaal ga meemaken :D.

31/1-2 Vrij/za/zo
In het weekend hebben we veel door de parken gelopen, Spaans opgepakt en de stad te voet verder bekeken. ’s Avonds op het dakterras gechilled en of naar de clubs gegaan met vrienden van de hosteleigenaren. Daar hadden we dan ook ‘smiddags lekker bij een zwembad gezeten op een rooftop, midden in BA. Op een vd avonden echt zo hard in een deuk gelegen om een vd vrienden van een vd hostel eigenaren. Moet je voorstellen dat er een geblondeerde Argentijn zich voorstelt aan je met een enorm engels-engels accent. En als ik zeg enorm engels-engels dan bedoel ik ook echt ENORM engels-engels accent. Het leek wel alsof hij de taal had geleerd door alleen maar hoog-bekakt-engelse series te hebben gekeken en er ook van overtuigt was dat dat de juiste manier van spreken was. Toen ik de famous sentence “hello I’m from England, can I have some candy please (Brian, jij snapt m) liet zeggen kwam ik echt niet meer bij (had je bij moeten zijn ;)).
In de tussentijd ook al mijn kaarten, camera, bankzaken, telefoon, simkaart zaken geregeld. Echt niet te doen wat allemaal niet meer werkt als je dit verliest. Je kan niet meer pinnen (logisch), maar je kan ook niet meer op je ING (omdat je telefoon weg is waar je codes op ontvangt). Je kan niet meer hostels boeken via Hostelworld omdat je creditcard geblokkeerd is. Dan wil je je nieuwe creditcard activeren, maar dan wordt er een SMS naar je telefoon gestuurd, die je niet hebt. Dan wil je bellen om dit op te lossen maar dan is het net 6 uur in Nederland geweest en nu weekend, maandag ben je de eerste… “Grrrr…. Okey tot 10 tellen, gaat goedkomen, het kan veel erger….” Dit blijkt ook nadat ik even mijn irritatie had laten blijken toen een Australische kerel begon te vertellen over een aantal verhalen die hij had meegemaakt. Mensen die zijn beroofd en flinke klappen hebben gekregen en/of zijn neergestoken nadat ze achter de daders aan gingen… beter dat we niets gezien hebben dan!

Via de lieve mensen vanuit Nederland heb ik geregeld dat een nieuwe camera, de passen, een muziekboxje en een externe accu via Fedex maandag (3-2) worden opgehaald en donderdag (6-2) hier aan komt (hopelijk gaat het goed). Ik ga het tijdelijk ook even zonder telefoon doen, kijken hoe dat is. Op dit moment doe ik het een 1,5 week zonder en het is heel onwennig, heel raar. Heel relaxed en totaal het tegenovergestelde… Ik denk dat ik echt verslaafd was (zoals heel veel mensen ben ik bang) en dat ik echt even moet afkicken. Je ziet dit ook schrikbarend veel in de hostels, hoeveel mensen wel niet in groepen bij elkaar zitten en hun FB/whatsapp checken… not good at all.

Totdat mijn pakketje is aangekomen wil ik eigenlijk niet langer in de stad verblijven en had ik besloten om naar Punte del Este te gaan, het Ibiza van Zuid America, in Uruguay. Echter wil de hosteleigenaar Ivan qua blijkelijk nog niet van me af en zegt, “kom, ik heb een groot landshuis 3 uur rijden van hier op het platte land. Laten we daar met wat vrienden heen gaan, zwembad erbij, grote bbq, paarden om mooie trips te maken….” Hmm… sounds like the Finca’s in Colombia…. Sounds great! Just do it, let create a new Path!

3-2 mo
Roadddddd-trip!!! Whoeeehoee!
Wij met z’n 4en in een Ford K, richting het platte land. Even kreeg ik flashbacks naar mijn eerste roadtrip alweer 9 jaar geleden. In de Ford Fiesta samen met Emile en Lode naar het Gardameer in Italië. En hier was het niet anders, lekker krap zitten, lekker muziekje erop en gaan!
Enorme onder water gelopen velden van het vele regenen. Gave wolkendekken die ik nog nooit heb gezien, waar je eindeloos ver in kunt kijken en het gekste… geen bergen… echt het platte land!
Enorme gaten in de weg, waterplassen van tientallenmeters waarin je met de auto met een vaartje van 80 bijna tot stilstand komt.
Ondertussen hardwell tomorrowland erop – we are the luckyones :D – heerlijk los gaan met z’n alleen in de auto, genietend van de road ahead.
Bij aankomst moesten we nog een laatste hindernis afleggen. 800 meter onder water gelopen weiland/drek doorkruizen. Maar onze Ford K transformeerde even in een enorme bulldozer en ploegde er zonder al te veel moeite dwars doorheen, het water en drek hoog opspattend.
Eenmaal daar werden we verwelkomt door de boer die het landhuis onderhield. Deze dagen hebben we zo veel gerelaxed dat we allemaal als herboren zijn op dit moment. We hebben elke dag zonsondergang gekeken met de meest fantastische wolkenvormaties. Heerlijke verse eieren ’s ochtends, paard gereden en flink gegallopeerd. Tijdens het galloperen vingen de 4 honden nog een grote Leguaan en ving Ivan (hosteleigenaar) als een echte Steve Irwin aka crocodile hunter een slang with his bare hands. Uiteraard ik veilig bovenop mijn paard ;-). Verder hebben we heerlijk bij het zembad gelegen, enorme stukken vlees gebbq’ed en uren naar de sterren/boven en fireflies gestaard. Wat geweldig! Now on our way back to Buenos Aires, the city.
Helaas heb ik geen telefoon meer op dit moment, dus even proberen te mailen/facebooken mocht je wat willen sturen.

Coming up in two weeks; The end of the world (Ushuaia), Perrito Moreno (Ijs gletchers van 60 meter hoog, National Parks of …, Winefields of Mendoza and then up to Peru/Boliva)

Miguelitooo